niedziela, 16 listopada 2014

Barbara Rosiek "Kokaina"

Kolejna przeczytana przeze mnie powieść psychologiczna autorstwa Barbary Rosiek na temat narkomanii. Sądzę, że autorka pisząc tę książką była pod wpływem narkotyków. Pisze tam niestworzone rzeczy. Jedną rzeczą z wielu tych, które mnie zaciekawiły to to, że jada larwy gąsienic na śniadanie. To w ogóle realne? Poza tym coś mi tu nie pasuje. W książce "Pamiętnik narkomanki" nie było żadnej wzmianki o tym, że się brzydko mówiąc (wybaczcie za słowo) "sprzedawała". Sama zresztą pisała że była jedną z niewielu narkomanek, które tego nie robiły. A w tej książce pisze, że właśnie robiła to pod wpływem kokainy. W powieści doskonale widać to, czym są narkotyki. Psują ciało, które staje się towarem. Książkę mogę polecić, choć nie do końca. Szczerze mówiąc żałuję, że przeczytałem ją w tym wieku. Ale książka była całkiem ciekawie pisana, tak więc przeczytałem. Nie można powiedzieć, że jest zła. Trochę dziwię się zachowaniem Barbary Rosiek w przeczytanej już wcześniej książce tej autorki pod tytułem "Oddział otwarty". Napisała ona tam:

Pamiętam klapę "Kokainy"


Nie jest to klapa, ale autorka w ogóle się w niej nie powstrzymuje. Jeżeli chcesz zajrzyj, bo być może cię zaciekawi. Ale trzeba być dojrzałym pod względem umysłowym żeby przebrnąć przez tą książkę, choć jest bardzo krótka (96 stron). Ja przeczytałem w dwa dni. 


Trudno powiedzieć czy polecam czy nie ale chyba raczej tak.




  

piątek, 14 listopada 2014

Linda Chapman "Mój sekretny jednorożec. Utracona Magia"

Jest to piąty tom serii powieści dla młodzieży o Lauren i Szafirze-kucyku, który tak na prawdę jest jednorożcem ale nie wie o tym nikt. Ani rodzina, ani nawet Jessica i Mel-Najlepsze przyjaciółki Lauren. Książka jest bardzo fajna bo niema charakteru typowej książki fantastycznej. Akcja dzieje się w rzeczywistym świecie. Bardziej zaliczył bym tą powieść do książek obyczajowych. Niestety przeczytałem tylko piąty tom, ponieważ tylko ten posiada biblioteka, z której korzystam. Jednak książka jest bardzo fajna. Polecam każdemu. I małym, i dużym. A kto wie? Może na prawdę-jak w tej książce-jednorożce żyją na prawdę? Może są tylko zakamuflowane pod postacią koni i kuców i właśnie one nam pomagają wybrnąć z najtrudniejszych sytuacji?

  

Kornel Makuszyński "Szatan z siódmej klasy"

Książkę przeczytałem z konieczności, dlatego iż była moją obowiązkową lekturą. Nie zapowiadała się ciekawie. Od początku aż do trzydziestej trzeciej strony zdawało mi się, że czytam ciągle to samo. Już miałem w zamiarach zaprzestać czytać tą książkę i zacząć nową ale rodzice i ciocia powiedzieli mi, że lektury trzeba czytać i że muszę. No i się zmusiłem. Jednak od piątego rozdziału wzwyż po prostu się uzależniłem. Książka stała się bardzo ciekawa. Niezwykłe przygody Adasia były po prostu wspaniałe. Jednak koniec książki mnie troszeczkę zadziwił. Oczekiwałem że koniec książki skończy się miłością Adasia i Wandy ale jak się okazało-tak się nie stało.
Mimo wszytko bardzo polecam, bo nawet obowiązkowa lektura może być na prawdę bardzo fajna.   







czwartek, 13 listopada 2014

Barbara Rosiek "Ćpunka"

Kolejna książka opowiadająca o narkomanii. Pewnie zauważyliście że lubię książki o takiej tematyce :) Ale przejdźmy już do recenzji:

"Ćpunka" Barbary Rosiek to książka mówiąca o życiu w uzależnieniu. Książka jest bardzo ciekawa. Dlaczego? Ponieważ pokazuje życie WSPÓŁCZESNYCH narkomanów. Główną bohaterką i zarazem autorką pamiętnika jest Anka. Wspomina ona w pamiętniku o tym, jak uciekła od rodziców, o tęsknocie do dziadków, o miłości do Krzysia, o książkach Barbary Rosiek, które czytała i o jej telefonach do Basi. Bo prawdopodobnie wysłała swój pamiętnik do Barbary Rosiek i pozwoliła wydać tę książkę przez Barbarę. Książka jest bardzo ciekawa. Pokazuje współczesne życie narkomanów opartych na narkotykach klasycznych, dragach, tytoniu oraz dopalaczach. Są tu także wzięte pod uwagę wirusy takie jak AIDS, HIV lub HCV


Polecam przeczytać! KONIECZNIE!


  

  

Michael Bond "Miś zwany Paddington"

Bardzo barwna książka pełna humoru to właśnie książka Michaela Bonda pod tytułem "Miś zwany Paddington". Opowiada ona o misiu z mrocznych zakątków Peru, znalezionym przez państwo Brown w Londynie na stacji Paddington, stąd imię niedźwiadka. Opis książki zachęca i mówi sam za siebie:

Na stacji kolejowej Paddington w Londynie pojawia się mały zagubiony miś. Na szyi ma karteczkę:


"Proszę zaopiekować się tym niedźwiadkiem. Dziękuję."


Czy miś znajdzie swój dom? Czy państwo Brown zechcą go przyjąć na zawsze? Czy mały umorusany marmoladą niedźwiadek stanie się ulubieńcem Jonatana i Judyty? 


Polecam książkę bo jest bardzo ciekawa!